NEDERHORST DEN BERG – Kilometers vanuit de omtrek was zaterdagmiddag na drie uur de rookkolom zichtbaar die opsteeg vanaf de Eilandseweg aan de Vecht. Daar sloegen de vlammen uit een flink pand met rieten dak. Hoewel de regionale brandweer veel materieel en menskracht inzette, ging de woning op het oog goeddeels verloren. Niemand heeft letsel opgelopen.
Tegen drie uur kringelt de eerste rook, die spierwit afsteekt tegen de grasgroene velden en de blauwe hemel, omhoog. Politie en brandweer zijn snel ter plekke. De Eilandseweg, die langs de rivier loopt, wordt direct afgezet bij de kruising met de Nieuwe Dammerweg, zodat de smalle weg langs het water vrij blijft voor de bluseenheden.
Toestromende ramptoeristen en ook de pers komen daarom niet dichterbij dan ongeveer 300 meter. Vanaf het fietspad langs de Nieuwe Dammerweg zien ze hoe de witte rookkolom dikker en dikker wordt, en hoe de vlammen soms hoog oplaaien uit het zwartgeblakerde skelet van wat het dak is geweest. Twee ambulancebroeders staan, tegen het hek langs het fietspad geleund, ontspannen grapjes te maken.
Ze hebben niemand te vervoeren, want naar verluidt was er niemand thuis toen de brand ontstond. Een toeschouwer die speciaal voor de brand vanuit Bussum is komen ‘aansjezen’ was het getroffen pand ‘het lelijkste van het dorp’. “Het heeft geloof ik een jaar of vier leeggestaan. Volgens mij waren ze juist met de verbouwing bezig.”
Commentaar Marcel Maassen
Het is beslist niet waar, dat dit het lelijkste pand van het dorp was. De ooggetuige is niet goed snik. Ik verdenk Jan, die woont vier huizen verderop, ervan dat hij dit tegen de verslaggever heeft gezegd. Jan stond met een verrekijker naar de fik te turen, en van die afstand, in lichterlaaie, lijkt zo’n huis al gauw lelijk. Ik hoorde Jan ook tegen een buurvrouw zeggen, dat het een lelijk huis was. Maar ik ken dat huis, ik kom er minstens tweemaal per week langs met de hond. Het is juist een heel mooi huis. Nou ja, nu niet meer dus. Ik had er graag gewoond, voordat het afbrandde. Vandaag ben ik er ook weer langs gelopen, wederom met de hond. Het hele dorp is er langs gelopen of gefietst. Ramptoeristen, dat zijn ’t. Ik ben geen ramptoerist. Ik heb een hond en dit is ons loopje.
Het is ook niet waar, dat het huis vier jaar leeg stond. Wel een poos, maar beslist geen vier jaar. Een jaar, hooguit. Meerdere lezingen doen de ronde. Een mede-omstander tijdens de brand beweerde dat de nieuwe bewoners er een poos hebben gewoond, dat ze daarna zijn uitgetrokken om te verbouwen en dat ze juist op het punt stonden om er opnieuw hun intrek te nemen. Een ander meende echter, dat ze er nog helemaal niet hebben gewoond, dat ze eerst hebben verbouwd.
Wat ik zelf ervan weet: ze waren in elk geval zo goed als klaar. Vorige week zondag, toen ik Buurman (onze hond) uitliet, zag ik ze in de tuin druk in weer. Mij dunkt, dat de tuin het laatste is waar je aan begint. Ze hadden de heg flink gesnoeid, zag ik. Voorheen kon je dat huis amper zien liggen, die heg was wel tweeëneenhalve meter hoog. Onbegrijpelijk, vond ik altijd, want zo’n hoge heg geeft weliswaar privacy, maar die ontneemt je ook volledig het zicht op de Vecht. En voor die Vecht ga je toch op zo’n plek wonen, nietwaar, dat is zomaar twee ton van de verkoopprijs. Ik schat dat huis op minstens anderhalf miljoen.
Die heg hadden ze dus flink gesnoeid, maar alleen op de punten waar ze zelf naar buiten konden kijken. Daar was ie nog maar hooguit 1,20 meter hoog. Je kon nu dus ook goed bij ze naar binnen kijken, maar daar ben ik niet zo van. En daarom weet ik dus ook niet of er al spullen binnen stonden. Ik hoop maar van niet, het is al erg genoeg. Ben je ook nog je hele huisraad kwijt en al je herinneringen.
Ze stonden er totaal desolaat bij, die twee, toen ik er vandaag langs kwam. Hij was aan het bellen, zij schopte steentjes weg en bemoeide zich af en toe met het gesprek. Buurman was net een mol op het spoor en was uitgebreid aan het graven, ik kon dus een poos blijven staan zonder dat het in de gaten liep. Die vrouw schijnt gisterochtend nog drie zakken potgrond te hebben gekocht bij Nico van Nico, de bloemenhandel honderd meter bij ons vandaan.
De heg heeft het overleefd, die heeft geen schade opgelopen. De muren staan er ook nog, maar het dak is er af. Die rieten kap is volledig afgefikt. Ik vraag me af of je die muren nog kunt gebruiken bij de herbouw. En het fundament, of dat niet is aangetast. Het is toch een enorme hitte tijdens zo’n brand. Tijdens 9/11 smolt die hele staalconstructie, daardoor stortte het WTC in. Nou, dan zal dit toch ook niet helemaal ongeschonden zijn gebleven, denk ik dan.