En dit is het gras, Kick.

Kietelt dat lekker hè!

Straks – maar och, dat duurt nog zó lang – ben je acht of negen en dan is er niets heerlijker dan op je rug in het gras naar de wolken te liggen turen, te dromen van de verre landen die je zult bereizen. Ooit ga je helemaal naar China of zelfs naar Denemarken.

En nog later ben je vijftien en lig je samen met je lief in het gras en wil je plots helemaal niet meer naar China of naar Denemarken. Alleen nog maar samen in het gras en verder niks.

Mooi hè, gras.

(Tekst en foto van het geboortekaartje van Kick)

Weer in het gras, vier jaren verstreken. Voor jou: een eeuwigheid. Voor mij: alsof ik even naar de bakker ben geweest voor een halfje wit.

(De overpeinzing bij deze foto is in aanbouw.)

Nederhorst den Berg, 5 augustus 2009