non-fictie, 2006 (uitgeverij Balans)

Taboe laat zich lezen als een psychoanalyse van de Nederlandse samenleving. Het resultaat is een prikkelend, uiterst vermakelijk, maar ook confronterend boek. Oude en nieuwe taboes verdelen onze samenleving. Wat de een voor fatsoenlijk houdt, is voor de ander volstrekt onacceptabel. Het boek legt genadeloos de dubbele moraal bloot die de Nederlanders er in vele kwesties op na houden.

roman, 2001 (uitgeverij Prometheus)

Arjan Peters (de Volkskrant): “Freek kletst zich lachend de afgrond in. Hij heeft het er helemaal zelf naar gemaakt, en toch kan hij niet anders. Je ziet hem naar de verdommenis gaan, en toch blijf je om hem lachen. Om zoiets voor elkaar te krijgen, moet je een serieus te nemen schrijver zijn.”

Echt rond is de bal niet meer. De rijke clubs zijn oppermachtig. Financiële belangen dicteren de opzet van competities en kampioenschappen. Het voetbal was ooit van de oprechte liefhebber en van de trouwe supporter. Inmiddels heeft het zich ontwikkeld tot een big business waarin elk jaar miljarden omgaan. Graaft het voetbal zijn eigen graf?

roman, 1994 (uitgeverij SUN)

Ronald Giphart: ‘Ik ben vooralsnog gewoon verheugd dat Blauwe damp er is en met die roman ben ik nog wel een tijdje zoet.’