Elk najaar is er onvermijdelijk dat laatste vaartochtje van het jaar. Nog een paar honderd meter. De laatste streep zonlicht op het water. De laatste vogels. Klaar. Dan gaat de boot onder het winterzeil en moet ik zes maanden dapper zijn totdat de lente mij weer naar de haven lokt. Zie, de melancholie komt met bakken naar beneden.