Schorseneren zijn heerlijk. In de doorsnee supermarkt zul je ze niet aantreffen helaas, je zult ernaar op zoek moeten.
Bij het schillen van deze wortels komt er een plakkerig melksap vrij dat je maar moeilijk van je vingers krijgt. Daar komen de bijnamen ‘keukenmeidenverdriet’ en ‘huisvrouwenleed’ vandaan. Maar zo erg is het niet als je het zo doet:

• schrob de schorseneren onder de kraan schoon met een borstel
• leg een schorseneer plat op een snijplank, pak ‘m tussen duim en wijsvinger bij het harige uiteinde vast en schil de wortel over de hele lengte met de dunschiller
• spoel ze af onder de kraan af en schil nogmaals de plekken waar je nog zwarte puntjes ziet

Leg de geschilde schorseneren direct in een pan water waaraan je een scheut azijn hebt toegevoegd. Zo voorkom je dat ze verkleuren. Voeg zout toe en kook de groenten totdat ze beetgaar zijn om direct op te dienen met een klontje boter en verse peper uit de molen. Ook erg lekker: kook ze wat korter en laat ze in ijskoud water snel afkoelen om later af te bakken in loeihete zonnebloemolie.
Je kunt nog talloze recepten vinden en zelf verzinnen met schorseneren, maar ik vind ze naturel eigenlijk het lekkerst.
Bij wijze van experiment heb ik een stukje schorseneer gepaneerd en daarna gefrituurd. Wat dat opleverde, zie je hier.