Verhalen en stukjes die ik de moeite van het bewaren waard vond, heb ik op deze pagina bijeen gebracht. Het gaat niet over eten en drinken, maar over het leven zelf - het mijne in het bijzonder. Over wat daarin zoal voorviel en wat niet.
Jawel, apetrots ben ik, omdat mijn gedicht Ooit onlangs is verkozen tot het eerste Lichtgedicht in de Nederlandse literatuur. De Huiskamercommissie van de Nederlandse Letterunie koos Ooit om z’n poëtisch-decoratieve waarde.Mijn Lichtgedicht wordt nu grootschalig in productie genomen. Dat betekent, dat ook u mijn prachtige verzen in de vorm van
En dit is het gras, Kick. Kietelt dat lekker hè! Straks – maar och, dat duurt nog zó lang – ben je acht of negen en dan is er niets heerlijker dan op je rug in het gras naar de wolken te liggen turen, te dromen van de verre landen
“Samen zullen wij door dik en dun gaan, ik voorop. En ieder krijgt zijn werk. Terwijl ik de doornen kap kan hij de bloemen plukken. Langs de baan zal ik hem onderrichten: dat hij veel moet doen van wat ik heb nagelaten en veel nalaten van wat ik heb gedaan;
Nederhorst den Berg, 5 augustus 2009 Slechts een kort bericht vandaag Kick, maar o o o zo belangrijk! Ik sta op het punt iets te doen wat helemaal niet mag. Ik ga jou en iedereen die meeleest namelijk verklappen wat het doel van het leven is. Eigenlijk moet je daar
Kleine Jongen, Je moeder is ziek en ligt in bed, ze slaapt al twee etmalen nagenoeg onafgebroken. Ik heb ’t zeer naar mijn zin. Een beetje dat Grote Vakantie-gevoel. Weliswaar draag ik nu in mijn eentje de zorg over jou, maar dat valt mij niet zwaar. Ik ben immers een
Na enkele onverkwikkelijke incidenten op mijn website, voel ik mij helaas genoodzaakt de huisregels duchtig aan te scherpen. Het is jammer dat de vele goeden wederom hebben te lijden onder de kwade opzet van enkelen, maar de omstandigheden laten mij geen anderde keuze. HUISREGELS 1. Niet duiken 2. Het gebruik
Bert, jij was schijndood…‘Klopt. Fopdood, zeg maar.’En terwijl jij schijndood was, ben jij in de hemel geweest. Toch?‘Correct, ik ben inderdaad in de hemel geweest.’Vertel: viel het tegen?‘Nee joh, helemaal niet! Wel ongeveer zoals je verwacht: hoop zilver en goud, veel groen ook met een boom des levens en zo,
De vraag of God bestaat, is volmaakt irrelevant en ik begrijp werkelijk niet waarom mensen zich daarover al zovele eeuwen het hoofd breken. Relevant is slechts deze vraag: gesteld dat God wél bestaat, horen wij hem te dienen? Het antwoord is eenvoudig ‘nee’. In zijn veronderstelde volmaaktheid immers, had hij
‘Ik lach me een beroerte!’ brulde hij. En nogmaals. En nogmaals. Vooralsnog scheen hij niet van plan daarmee te stoppen. Mijn schuld, al was ik mij van geen schuld bewust. En iedereen kijken natuurlijk en iedereen natuurlijk denken dat Simon Vinkenoog zich een beroerte lachte om een adembenemende domheid die
tekst Herkent u dit? Dat u zo’n immense trek heeft, zo’n zin in iets lekkers, dat u al droevig wordt bij de gedachte dat u straks verzadigd en uitgegeten zult zijn, wellicht geen ‘pap’ meer zult kunnen zeggen? Of dat u zich zó intens verheugt op de vakantie die nog
Als snotjongen, nog geen achttien, verliet ik het ouderlijk huis om in Nijmegen Nederlandse Taal- en Letterkunde te gaan studeren. Ik ging ‘op kamers’ wonen, zoals dat heet, hoewel het toch echt maar één kamer was die ik mocht betrekken, een zolderkamer met wolkenzicht door een Velux-raam. Ik kwam
